Ο Βασίλης Δέρβος ανταποκρίθηκε στο σήμα SOS που έκπεμψε ο Εθνικός το 2010 και δύο χρόνια μετά οι Πειραιώτες επέστρεψαν στις Εθνικές κατηγορίες, έχοντας βάλει ήδη στην τροπαιοθήκη τους το δεύτερο Κύπελλο ΕΣΚΑΝΑ.

Ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του τμήματος μπάσκετ του Εθνικού μίλησε στο superbasket.gr για το νέο κεφάλαιο που ανοίγουν οι «μπλε» με την συμμετοχή τους στο πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής, για όσα τον έχουν πικράνει ενώ δεν παρέλειψε να σημειώσει την άδικη αντιμετώπιση που λαμβάνει η ομάδα του. Επίσης, ο Βασίλης Δέρβος σχολίασε τον αθέμιτο ανταγωνισμό που δημιουργείται από τη μη τήρηση των υποσχέσεων ορισμένων παραγόντων ενώ αναφέρθηκε εκτενώς στην κατάσταση που επικρατεί στον Εθνικό.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε διοικητικά με το μπάσκετ;

«Δεν είχα μεγάλη επαφή με το μπάσκετ. Το καλοκαίρι του 2010 στο forum των φιλάθλων του Εθνικού υπήρχε μία ενότητα, η οποία ονομαζόταν “S.O.S μπάσκετ”. Τα παιδιά που ήταν στο τμήμα και κάποιοι φίλαθλοι που ήταν γνωστοί και φίλοι μου, με προσέγγισαν για να βοηθήσω το τμήμα. Αποφάσισα να δεχθώ και να το δοκιμάσω. Δεν κρύβω ότι στην πορεία μου άρεσε. Μπήκα στο κλίμα της ομάδας, παρακολουθούσα τις προπονήσεις και καθόμουν στον πάγκο. Στην αρχή βοηθούσα την ομάδα ως χορηγός και τον Μάρτιο του 2011 αποφάσισα να αναλάβω το τμήμα και να ασχοληθώ ολοκληρωτικά με αυτό. 'Ημουν ποδοσφαιρικός και δεν παρακολουθούσα την ομάδα μπάσκετ, ακόμα κι όταν ο Εθνικός ήταν στην Γ΄ Εθνική. Μόνο μια φορά είχα πάει στο γήπεδο. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, το μπάσκετ με κέρδισε κι πλέον είμαι φανατικός μπασκετικός».

Υπάρχει κάτι που να σας έχει πικράνει στη μέχρι στιγμής πορεία σας;

«Ο Εθνικός ως σύλλογος έχει πάρα προβλήματα, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Μπορώ να πω πως υπάρχει μία αρρωστημένη νοοτροπία. Ο Εθνικός είναι ένα πάρα πολύ ιδιαίτερο σωματείο και το να ασχολείσαι διοικητικά μαζί του ισοδυναμεί με το να έχεις κάνει πάρα πολλά πράγματα στη ζωή σου. Αν το δούμε και από μια άλλη οπτική γωνία, ο Εθνικός είναι η δική μου αρρώστια. Το τμήμα μπάσκετ είναι ενταγμένο στον Ερασιτέχνη, αλλά πλέον λειτουργούμε κάπως αυτόνομα. 'Εχω πάρα πολύ καλή σχέση με τον πρόεδρο του Ερασιτέχνη, κ. Πρίντεζη. Δυστυχώς για το σημείο που έχει φτάσει ο σύλλογος ευθύνεται κι ένα μέρος του κόσμου του Εθνικού. Η νοοτροπία που επικρατεί είναι λανθασμένη. Αν δεν είσαι μέσα στην ομάδα δεν το καταλαβαίνεις. Πολλές φορές η οικογένεια του Εθνικού δεν περιορίζεται στο αθλητικό κομμάτι, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά κουτσομπολιά».

'Ολα αυτά αποτέλεσαν και τους λόγους που στα τέλη της περασμένης σεζόν σκεφτήκατε το ενδεχόμενο να αποχωρήσετε;

«'Ηθελα να ξεκαθαρίσω την σχέση μου με τον Ερασιτέχνη. Από την στιγμή που οι όροι που θέσαμε έγιναν δεκτοί, δεν υπήρχε λόγος για να μην συνεχίσω. 'Οσο, όμως, επικρατεί αυτή η νοοτροπία, θα είμαι πάντα σκεπτικός για το αν θα συνεχίσω. Δεν υποστηρίζω πως ο κόσμος το κάνει από κακία. Αυτή η νοοτροπία υπάρχει από τα παλαιότερα χρόνια. 'Οσοι ασχοληθήκαν με άλλα τμήματα του Εθνικού στην πορεία εξαφανίστηκαν. Οπως ο κ. Βασιλόπουλος στο πόλο και οι κ.κ Ζουμπουλίδης και Πατέρας στο ποδόσφαιρο».

Πρόσφατα ο Λευτέρης Χρυσοφάκης, πρόεδρος του Ερμή Πειραιά, μίλησε για τον αθέμιτο ανταγωνισμό που δημιουργείται από παράγοντες, οι οποίοι δεν εκπληρώνουν τις υποσχέσεις τους. Ποια είναι η άποψή σας για το συγκεκριμένο θέμα;

«Ο Λευτέρης Χρυσοφάκης είναι από τους λίγους που γνωρίζω, που ό,τι πει το πραγματοποιεί και αυτό είναι προς τιμή του. Λίγοι στο χώρο το κάνουν αυτό. 'Εχω, όμως, απορίες με ορισμένους παίκτες, οι οποίοι γνωρίζουν τις καταστάσεις σε μερικές ομάδες και αποφασίζουν να αγωνιστούν σε αυτές. Δεν γνωρίζω γιατί το κάνουν, εκτός αν τους αρέσει να τους κοροϊδεύουν».

Ο Εθνικός πήρε την άνοδο στην Γ' Εθνική έπειτα από την αδυναμία του Διαγόρα να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής. Ο τρόπος που ήρθε η άνοδος, αποτελεί και μια επιβράβευση της συνέπειας που διακατέχει την ομάδα;

«Πιστεύω πως ναι. Αυτό δεν είναι κάτι που υποστηρίζουμε μόνο εμείς. Το υποστηρίζουν και οι αντίπαλοί μας. Το πιο ωραίο θα ήταν να ανεβαίναμε μέσα στο παρκέ. Εκμεταλλευτήκαμε την κατάσταση που επικρατεί, αλλά πιστεύω πως και οι αντίπαλοί μας αναγνωρίζουν την προσπάθεια που έχουμε καταβάλει όλο αυτόν τον καιρό. 'Ηταν μία ηθική δικαίωση. Τώρα πρέπει να αποδείξουμε πως δίκαια βρισκόμαστε στην Γ’ Εθνική. Το βάρος σε αυτό πέφτει στο προπονητικό επιτελείο και στους παίκτες».

Φροντίσατε, όμως, όλο το καλοκαίρι να ενισχύσετε την ομάδα...

«Εμείς δημιουργήσαμε μια ομάδα με στόχο να πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα της Α’ ΕΣΚΑΝΑ, το οποίο είναι αρκετά ανταγωνιστικό. Υπάρχουν πολλές καλές ομάδες, όπως ο Φάρος Κερατσινίου, ο Μανδραϊκός και ο 'Ικαρος Νέας Σμύρνης. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπήρχε η σκέψη να αγωνιστούμε στην Γ' Εθνική, όπως κι έγινε. Στόχος μας είναι σωθούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα, γιατί πέφτουν τέσσερις ομάδες και από εκεί πέρα θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο».

Μπορεί ο Εθνικός να γίνει μία μεγάλη δύναμη στο χώρο του μπάσκετ;

«Ο Εθνικός δεν έχει μπασκετικό όνομα. 'Εχει αγωνιστεί μέχρι την Β' Εθνική. Εμείς, όμως, προσπαθούμε για το καλύτερο και μέχρι τώρα τα έχουμε καταφέρει. Το εγχείρημα που επιχειρήσαμε δεν θα πετύχαινε χωρίς τις προσπάθειες των συνεργατών μου, του Δημήτρη Καραφαντή (σ.σ αντιπρόεδρος) και του Νίκου Σταφυλάκη (σ.σ γενικός αρχηγός)».

Ως άνθρωπος εκπέμπεται ηρεμία. Πόσο βοηθάει αυτό το γεγονός τον Εθνικό;

«Είμαι εκ φύσεως ήρεμος. Πιστεύω πώς με ηρεμία και με χαμηλούς τόνους μπορείς να υλοποιήσεις του στόχους που θέτεις. Τα τελευταία δύο χρόνια επικρατεί ηρεμία στις τάξεις της ομάδας. Είμαστε κοντά στους παίκτες και στους προπονητές και φροντίζουμε να μην τους λείψει τίποτα. Αυτή είναι η καλύτερη συνταγή».

Ακούμε πως γίνεται πολύ καλή δουλειά και στις ακαδημίες της ομάδας…

«Χωρίς τις ακαδημίες δεν γίνεται τίποτα. Ξεκινήσαμε μία προσπάθεια από πέρσι και φέτος συνεχίζουμε πιο δυνατά. Χάρηκα πάρα πολύ, όταν πήγα σε μία προπόνηση και είδα 20 παιδιά να προπονούνται. Είναι ένα από τα μεγάλα μας στοιχήματα. Βέβαια, το αίωνιο πρόβλημα του Εθνικού είναι το γηπεδικό. Η ανδρική ομάδα προπονείται σε τρία διαφορετικά κλειστά. Οι ακαδημίες και τα παιδικά τμήματα προπονούνται στο ΣΕΦ. Ο Εθνικός δεν αντιμετωπίζεται ανάλογα με την ιστορία του, την δυναμική και βάσει των όσων έχει προσφέρει στον ελληνικό αθλητισμό. Αποτελεί την δεύτερη δύναμη του Πειραιά και αντιμετωπίζεται σαν να είναι η τελευταία».